COSMO'S FOGER-T - DEN AMER - DIEST 1 FEBRUARI 2020 - Walter Vanheuckelom (2023)

COSMO'S FOGER-T - DEN AMER - DIEST 1 FEBRUARI 2020 - Walter Vanheuckelom

Bijna vierjaar na hun fantastisch concert in een uitverkochte Den Amer in Diest vonden Frank Saenen, Geert Schurmans en Jo Neyskens, de drie muzikanten van de CCR tribute band Cosmo's Foger-T, het tijd om dat feestje nog eens over te doen. Het is voor de jongens ook een thuismatch want Frankie en Jo wonen in Molenstede, een deelgemeente van Diest, en Geert woont in buurgemeente Tessenderlo. Met dat concert uit 2016in mijn achterhoofd en als grote fan van Creedence Clearwater Revival mocht ik op dit concert zeker niet ontbreken. Er stonden een half uur voor de deuren van Den Amer opengingen, al heel wat mensen aan te schuiven aan de ingang. De zaal van Den Amer was ook deze keer, met meer danduizend verkochte kaartjes, zo goed als uitverkocht. Om half negen mocht het duo Cash Reloaded het publiek opwarmen. Cash Reloaded is een duo bestaande uit Hans Peeters en John Peacock, die muziek brengen van Americana legende Johnny Cash. Hun concert startte wel heel raar met een soort Oosterse kerkelijke gezangen. Eenmaal Hans en John op hun stoelen hadden plaats genomen en hun akoestische gitaren hadden ingeplugd kregen we als eerste song, een eigen versie van 'Personal Jezus' te horen. Eigenlijk is het een nummer van Depeche Mode, dat Cash in 202 coverde. De Americana fans kwamen tijdens deze één uur durende set wel aan hun trekken met bekende nummers, zoals 'Saint Quintin', 'Man In Black', 'Country Boy', 'I Walk The Line', 'Hey Porter' en 'Folsom Prison'. Dat de muziek van The Man In Black nog zeer populair is hoorden we aan de enthousiaste reacties van het publiek. Het zal ook niemand verbazen dat Cash Reloaded 'Ring Of Fire' had opgespaard voor de finale. Dit geweldige nummer kende natuurlijk iedereen en het werd dan ook meegezongen in Diest. Het tweetal kreeg na hun set eeen verdiend applaus van het publiek, dat ook nog een toegift wou. Eerst kwam John Peacock terug, om op de resonator en met de bottleneck rond zijn vinger, zijn klasse als gitarist te etaleren. De resonator en de bottleneck bleven aanwezig, wanneer Hans erbij kwam en het duo aan hun laatste nummer 'Get Rhythm' begon. Cash Reloaded kreeg nog een daverend applaus en daarna was het wachten op Cosmo's Foger-T.

Hoewel alles op het podium al klaar stond, moest het publiek toch nog een half uur wachten op Frank, Geert en Jo. Naar mijn mening was de grote reden van dat wachten, dat de dorstigen gelaafd moesten worden. Rond tien uur rolden de klanken van het instrumentale 'Poorboy Shuffle' van Creedence Clearwater Revival uit de boxen in Den Amer en wist het publiek dat het tijd was voor de hoofdact van de avond. Net als Creedence Clearwater Revival op 24 september 1971 in Antwerpen en op hun album 'Creedence Live In Europe' begon Cosmo's Foger-T met een imponerende 'Born On The Bayou'. Dit is het ideale nummer om te horen of een band een sterke ritmesectie bezit. In dit geval moeten we ons, met drummer Frank Saenen en bassist Geert Schurmans, daar zeker geen zorgen over maken. Beide heren hebben hun sporen al lang verdiend bij diverse bands. Frankie's stem was rauw en bleek in een erg goede conditie. Gitarist Jo Neyskens mocht in 'Born On The Bayou' al meteen fors uithalen op zijn Gibson Les Paul en ook hij deed dit met veel klasse. Na deze knappe opener volgde 'Green River' dat naadloos overging in 'Susie Q'. De ene wereldhit volgde de andere op en dat merkte je ook aan het publiek in de bomvolle Amer. Het deed de mensen deugd om deze klassiekers terug te horen, met als gevolg dat er enthousiast meegezongen en gedanst werd. Alleen al inBelgië en Nederland zijn er verscheidene tributebands van CCR, maar ik ken er geen enkele die zo goedhet geluiden live beleving van de echte CCR benadert als Cosmo's Foger-T. Daarna werd er door het trio stevig op het gaspedaal geduwd voor rock van de bovenste plank met 'It Came Out Of The Sky', met een schitterende Jo Neyskens op gitaar. Met een splijtende gitaar riff trok Jo 'Commotion' op gang. Even later kwam Frankie met energiek en opwindend slagwerk de gitaar vervoegen en was 'Commotion' helemaal vertrokken. Tijdens 'Commotion' probeerde Frankie het publiek te laten meezingen, maar het kwam te onverwachts of misschien nog iets te vroeg. Cosmo's Foger-T bleef de CCR hits aaneen rijgen met een verschroeiende 'Sweet Hitch Hiker'. Ook hier was het weer genieten van het erg sterk slagwerk van Frankie Saenen en het knap gitaarwerk van Jo Neyskens. Geert Schurmans plukte ondertussen machtig aan de dikke snaren van zijn geweldig klinkende Rickenbacker basgitaar. Dit was rock zoals rock moet klinken, rechttoe rechtaan, met powervolle drums, diepe baslijnen en vet gitaarwerk er boven op. Wat kan muziek toch mooi zijn.

Met ritmisch getik op de koebel zette Frankie 'Down On The Corner' in. Met deze song uit 'Willy And The Poorboys' ging het dak er bijna af in Den Amer. De sfeer zat er nu echt goed in en het publiek was nu volledig op dreef en dat was duidelijk te horen tijdens het refrein van 'Have You Ever Seen The Rain'. 'Have You Ever Seen The Rain' zorgde voor het eerste groot meezing moment van de avond. Bijna duizend mensen, jong en oud, brulden het refrein uit volle borst mee. Het trio op het podium glunderde en genoot van de vocale prestatie van het publiek. Het oorverdovend applaus dat de band kreeg was dik verdiend. De jukebox bleef maar verder razen en de band nam amper pauze tussen de songs. Na de zangers en de zangeressen konden de dansers onder het publiek zich uitleven in de uitstekende boogie rocker 'Bad Moon Rising' en ook Creedence's eerste echte wereldhit 'Proud Mary' mocht natuurlijk niet ontbreken op deze onvergetelijke avond in Diest. Het refrein werd weer massaal meegezongen in Diest. Frankie had moeite om met zijn stem boven het publiek uit te komen. Achter het trio werd een beeld geprojecteerd met veel lichtjes en Frankie vroeg aan het publiek om bij het volgende nummer het lichtje van hun smartphone te laten branden, zodat in Den Amer dezelfde sfeer gecreëerd zou worden als op de foto achter hem. Boven op het balkon was het mooi om al die lichtjes te zien schijnen in het duister. Ze gaven 'The Midnight Special' een extra en speciaal sfeertje. Cosmo's Foger-T had vooraf aangekondigd dat ze in Den Amer ook een paar nieuwe CCR songs geoefend hadden en dat ze die in Diest voor de eerste keer zouden spelen. Het meeslepende 'The Night Time Is The Right Time' was één van die nummers. Voor mezelf is 'Fortunate Son', één van de beste live songs van Creedence Clearwater Revival. Dit krachtig protestlied werd door Cosmo's Foger-T met veel power en overtuiging gespeeld. Naar het einde toe gaf Jo het nummer nog een extra troef met een erg knappe snarensolo. Ik ben er zeker van dat ik niet de enige was in Den Amer die zich terug dertig of veertig jaren jonger voelde. Bedankt hiervoor Cosmo's Foger-T. Speciaal was 'Run Through The Jungle' uit het album 'Cosmo's Factory'. Het is een nummer dat men niet vaak hoort bij andere tribute bands van CCR. Het gebrek aan een mondharmonica werd heel goed en mooi opgevangen door de gehele band en door Frankie in het bijzonder, die dat instrument door zijn stem verving.

'I Put A Spell On You' is origineel een nummer van Screamin’ Jay Hawkins, maar het werd pas een klassieker in de voortreffelijke versie van CCR. Jo Neyskens stal hier de show met een geweldige mooie gitaarsolo. Voor deze twee laatste nummers had Jo zijn Gibson ingeruild voor een Fender Telecaster. Dat was het uitgelezen moment voor Frankie om gitarist Jo Neyskens voor te stellen en die kreeg van het dankbare publiek een daverend applaus. Ook Geert Schurmans, één van de beste bassisten van ons land, werd voorgesteld en kreeg een eveneens een daverend applaus. Van 'I Put A Spell On You' naar het sobere, maar, o zo mooie 'Who’ll Stop The Rain' was maar een kleine stap in Diest. John Fogerty schreef het nummer op de terugweg van het Woodstock Festival naar huis, de aanleiding was de zware regenval tijdens dit legendarisch festival. Een ander nieuw nummer was het misschien iets minder bekende 'Tombstone Shadow', waarvoor Frankie roadie Werner Peeters op het podium riep, om de ritme gitaar te bespelen. In dit krachtige nummer was er weer een hoofdrol weggelegd voor de splijtende meeslepende gitaar van Jo Neyskens. Frankie zong het nummer overtuigend, met zijn eigen kenmerkende rauwe stem. De registers werden nu helemaal open getrokken voor de rocker 'Travelin' Band' uit het fantastische album 'Cosmo's Factory'. De band was nu al meer dan één uur aan het spelen en elk nummer werd dadelijk herkend en meegezongen door het publiek. Dat hebben we natuurlijk te danken aan het muzikale genie John Fogerty, die al deze wereldhits schreef. Cosmo's Foger-T bleef verder rocken met het rauwe en verschroeiende 'Up Around The Bend'. Wanneer daarna Frankie het woord nam voelde iedereen dat het einde er zat aan te komen. Hij bedankte uitgebreid het publiek, de mensen die meegeholpen hadden en Cash Reloaded. De tijd was voorbij gevlogen en dat is altijd een goed teken. Dat geeft aan dat het concert erg goed geweest was. Frankie kondigde het laatste nummer aan en dat werd 'Keep On Chooglin''. Maybe you don't understand it, but if you're a natural man, you got to ball and have a good time and that's what I call chooglin'. Dat waren de eerste woorden die Frankie zong in dit heel stomende groovy nummer. De lekkere pompende baslijnen van Geert Schurmans waren het gehele nummer aanwezig en Jo Neyskens nam buiten het spetterend gitaarwerk ook nog de gruizige en opwindende mondharmonica voor zijn rekening. Drummer Frankie Saenen zorgde met stevig en strak slagwerk dat alles in de goede banen bleef. 'Keep On Chooglin'' was een nummer dat stevig maar niet erg snel begon om ergens in het midden helemaal te exploderen, om een paar minuten later terug naar het beginritme te gaan. Subliem nummer. Geweldig slagwerk van Frankie, echt huilende vette gitaarsolo van Jo en diepe groovende baslijnen van Geert, die bovendien ook nog de percussie deed met zijn voet, waren de ingrediënten van dit nummer. Er volgde nog een korte stop waarin Frankie aan het publiek vroeg om ritmisch mee in de handen te klappen. Aan die vraag werd massaal gehoor gegeven en wanneer de band terug inviel kwam hun geluid amper boven het massaal handgeklap uit. Dit topnummer was een lust voor het oor, maar spijtig ook het laatste nummer van de band.

Er volgde een luid en enthousiast applaus waarmee het publiek liet horen dat ze nog meer wilden horen van Cosmo's Foger-T. Natuurlijk kwam Cosmo's Foger-T terug en gaf het publiek nog een lange stomende versie van 'I Heard It Trough The Grapevine'. Werner Peeters was in dit nummer voor de tweede keer van de partij op ritme gitaar. In dit superlange nummer kwam de grote instrumentale klasse van Frankie, Geert en Jo nogmaals tot uiting. Op de vraag van Frankie of het publiek er nog eentje wilde kan je het antwoord al raden. Als kers op de taart volgde daarna een spetterende versie van 'Rockin'All Over The World'. Het publiek kreeg ook in deze klassieker, de kans om uit volle borst mee te zingen en het resultaat was dat bijna duizend mensen uit volle borst het refrein meegezongen. I like, i like it, i Like it. Het concert werd daarna definitief afgesloten met een a capella versie van 'Cotton Fields'. Frankie, Jo en Geert hadden zich rond één micro verzameld en hun stemmen kregen alleen begeleiding van het ritmisch handgeklap van het dankbare publiek. Onder een daverend applaus nam Cosmo's Foger-T afscheid van het publiek. Daarna was er nog een afterparty maar deze heb ik aan mij laten voorbijgaan. Het was een weergaloos concert van Cosmo's Foger-T in Den Amer. Dankzij hen kunnen wij nog steeds genieten van de tijdloze wereldhits die John Fogerty ooit schreef en die onsterfelijk gemaakt werden door Creedence Clearwater Revival, vier jongens uit Berkeley, Californië.

Verslag en foto's: Walter Vanheuckelom en Agnes Celis